Willem Dafoe zagrał świetnie. I to by było na tyle co do atutów tego filmu. Mnóstwo ściągnięć z wcześniejszych filmów Tarantino, tyle że ściągnięć naprawdę beznadziejnie przedstawionych. Weźmy taką modlitwę przed zabiciem człowieka. Jackson gdy ją odmawiał czuło się jakby się było w skórze osoby mającej za chwilę umrzeć.A u Duffyego? Nuda i uczucie że nie wiadomo o co konkretnie chodzi. Czasami się gubiłem, bo nie wiedziałem dlaczego coś dzieje się tak a nie inaczej. Chyba że założeniem scenarzysty było pokazanie chaosu na ekranie. Nie będę więcej smęcił i powiem jeszcze tylko że warto film zobaczyć dla kawału o meksykaninie, czarnym(nigger) i białym, opowiadanym przez Rocco.