Znam wiele osób, dla których ten film jest kultowy i przyznam, że całe życie byłam pewna, że jest to jakieś megapoważne dzieło sensacyjno-dramatyczne. A to są wielkie jaja, całkowicie absurdalna i nierealistyczna historia, opowiedziana w dzikim tempie i choć chwilami może troszkę przeszarżowana w pomysłach, to ogólnie zabawa jest przednia.

Po bardzo oryginalnym w wykonaniu acz nieco przypadkowym wyeliminowaniu z życia dwóch rosyjskich mafiozów, do braci MacManus dociera, że Bóg wybrał ich na aniołów strzegących porządku publicznego w Bostonie. Rozpoczynają krucjatę przeciwko mordercom, mafiozom, gwałcicielom, handlarzom narkotyków i innym Złym. Wyrzynają wszystkich równo, społeczeństwo im kibicuje, a w ślad za nimi rusza cokolwiek ekscentryczny agent FBI (BOSKI Willem Dafoe). Tutaj muszę zwrócić honor twórcom tej postaci, albowiem parsknęłam sobie na nią początkowo: "Pfff, skopiowali Stansfielda z Leona Zawodowca!". A okazuje się, że agent Smecker był pierwszy. Ha.