Popłakałem się czytając recenzję "Żeby nie było śladów" autorstwa Łukasza Muszyńskiego. Powinienem być teraz w Wenecji albo w Amsterdamie tak jak mój znajomy,który na mnie narobił, niedawno zrozumiałem jakie to proste. Życie jest bardzo daleko od naszych wyobrażeń. Rodzice nie puścili by mnie na samotny wyjazd za granicę, a nie mam pieniędzy. Tak bardzo mi przykro. "Matura jest raz w życiu", nie jest, będę zdawać piąty raz, mam zaburzenia lękowo - depresyjne i uwaliłem wszystko. Chciałem statystować w tym filmie, ale zapewne by mnie nie wzięli bo bym nie pasował do obrazka. Czemu ja mam tak a inni mogą wszystko? Kiedy były zdjęcia w Warszawie to ja bardzo chciałem się uczyć, powstawały chyba w tych samych lokacjach co "Hiacynt". Rozumiem, że w filmie nie ma postaci Leopolda Przemyka, szkoda. Ludzie robią mnóstwo innych rzeczy, a ja przymuszony jeżdżę na turnusy rehabilitacyjne. Chciałbym jeszcze raz spróbować jako wolny słuchacz na Fizyce na UKSW. Tak bardzo mi przykro bo nie zdążę przeczytać książki. Sandra Korzeniak jest bliźniaczo podobna do Barbary Sadowskiej, ciekawe ile konkurentek pokonała. Gdyby była to np. Dygant.