Właśnie miałem o tym napisać, a tu proszę. Jak dwoje ludzi(pewnie więcej) widzi to samo, to coś w tym jest. Kalka Dziecka Rosemary", z klimatem, atmosferą osaczenia i tą niepewnością - że widz tak do końca nie wie - czy to faktycznie jest prawda, czy tylko urojenia chorej baby w ciąży. No i wręcz naśladownictwo Tharon - Mia Farrow zbyt natretne. Nawet ta fryzura! Osobiście bardzo mi to przeszkadzało. Oczywiście film jest nierówny, rozwiązania napięć zbyt łatwe i dosłowne. No i to zakończenie! Czy autorzy filmu nie mogli do faktu "lęgnięcia się" obcych dopisać ciut głębszej teorii, jak tylko wychowanie dwóch pozaziemskich pilotów odrzutowca? Mogli wcześniej obejrzeć"Omena" i coś pokombinować. Widać zatrzymali się tylko na Polańskim. Donnie D.-pozdrówka.

Ach no niestety również to zauważyłam (ciężko nie zauważyć). Przez to właœnie "Żona astronauty" sporo w moich oczach straciła, bo drażniš mnie takie bezwstydne kalki wielkich, kultowych dzieł (mniejszych tyszsz). Ale to co najbardziej mnie dobiło to wyglšd głównej bohaterki... Bo scenariusz żywcem zerżnięty z "Dziecka Rosemary" to jedno, ale mogliby jej chociaż fryzurę zmienić, żeby człowiek nie zastanawiał się, który właœciwie film oglšda...