Życie Chucka Forum

przejdzie prawdopodobnie do historii kinematografii

a tu nie ma nawet fabuły

No właśnie, dlaczego? :(

Bo ważne są drobne chwile i bycie obecnym tu i teraz. Było trochę filozofii, ale wszystko podane prosto i z wyczuciem. To film, do którego warto wracać, gdy potrzebuje się trochę wzruszenia i przypomnienia, że czasem warto po prostu zatańczyć, niezależnie od tego, co się dzieje wokół. Z sercem i przesłaniem!

kingowska caproneska gładka i antypoślizgowa jak podłoga taneczna.

napakowana rytmicznymi uniesieniami niczym dobra kargulowa kasza skwarkami; rozwleczona, przeidealizowana i zasentymentalizowana do kresu wyporności mojego przyswajania.

z prostą, zgoła naiwną metaforą, która - uziemiona, dociążona i...

W dzisiejszych czasach szkoda juz zycia na filmy.

Pierwsze sceny zapowiadały na jakiś apokaliptyczny dramat, ale wiadomo, woleli zrobić przeciętny film do kotleta, gdzie tańce okazały się ważniejsze od wstępnego przygotowania na apokalipsę. Koszmarnie tani, źle napisany, jak brazylijska telenowela na pigułkach wzmacniających.