Oczekiwałem komedii romantycznej, takiej mieszczącej się w granicach rozsądku, jako przystępnej dla zrównoważonego widza. Jakże miło się zawiodłem. Praktycznie od samego początku widać, że coś tu nie gra, bo ani tempo, ani muzyka, ani "śpiąca" gra głównego bohatera w niczym nie przypominają typowej komedii dla nastolatków.

Zaczyna się głupio. Szkolna fajtłapa (Matt) jadąc windą żeńskiego akademika zacina w niej się na noc z nieznajomą dziewczyną. Matt jest jeszcze prawiczkiem - tylko do tego momentu. Gaśnie światło, zaczyna się rozmowa i seks. Po rozmowie z tajemniczą laską i spędzonej upojnej nocy w windzie, chłopak za wszelką cenę będzie chciał spotkać swoją uciekającą dziewczynę ze snów. I tu zaczyna się nie tyle świetna zabawa, co nawet inteligentny film, zawierający całą masę wytykanych obu płciom stereotypów. Matt ma za zadanie poznać dobrze wszystkie dziewczyny w akademiku, aby dowiedzieć się coś o swojej ukrytej sympatii. W czasie poszukiwań będzie musiał wcielać się w kilka roli, także w rolę kobiety. Każda rozmowa zamiast zbliżać go do celu, uczy go kobiecej wrażliwości, życia w damskim świecie, dziewczęcego świata i kobiecego podejścia do życia. Prawdopodobnie wielu osobom wyda się to gejowskie, ale to jest do przewidzenia. Początkowo nie rozumiejąc tegoż świata, Matt stara się przekonać o "męskiej racji" resztę dziewczyn. Później przekonuje się, że rację mają obie strony, sztuka polega na pogodzeniu męskiego i damskiego spojrzenia na świat.

Męska część widowni może być zawiedziona małą ilością golizny, wolną akcją filmu, brakiem większej ilości głupich gagów i całkowitym obnażeniem psychicznej i fizycznej tzw. męskości. Kobiety natomiast mogą być zachwycone, że w końcu ktoś ich zrozumiał, na dodatek będą miały radochę w odkrywaniu, która z dziewczyn to ta wybrana i na pewno się tego nie domyślą przed rozwiązaniem tej zagadki.