25. godzina
25th Hour
2002
Widziałem wczoraj 25-tą godzinę i zrobił na mnie ogromne wrażenie. Po nim inaczej spogląda się na własne życie, bledną prozaiczne, codzienne problemy. To film o prawdziwym życiu, prawdziwych emocjach, prawdziwych uczuciach: radości i smutku, miłości i nienawiści, przyjaźni i zdrady, o nieustannym balansowaniu między...
więcej
jak ocenic ten film, jest dosc nie typowy, troszke nuzacy, generalnie o niczym, choc moze jednak o czyms, o zyciu, ktoe bardzo latwo sobie zmarnowac, na uwage na pewno zasluguje wspaniale prowadzona kamera i ujecia, oraz udzwiekowienie jednej z ostatnich scen ( w parku ), film mozna obejrzec na wlasna odpowiedzialnosc.
więcej
W calym filmie, ktory bez watpienia zasluguje na miano bardzo dobrego, jest jedna scena ktora na pewno przejdzie do historii kina. Chodzi mi o monolog glownego bohatera wypowiadany w ubikacji w knajpie ojca. To trzeba zobaczyc!! W ogole zgadzam sie z glosami ze po czesci jest to fim Nowym Yorku, o miescie zniszczonym,...
więcej
Spike Lee idealnie podpisuje swoje filmy... Spike Lee Joint.... obejrzeć jego film to jak spalić skręta... totalna wbitka na fałdy :) (no, może przemilczę kilka porażek typu 'Autobus' itd)
'25-ta godzina' to powrót do formy z czasów 'Mo'better blues'... polecam każdemu.... sceny w klubie to już było przegięcie......
książka jest doskonałym materiałem na film począwszy od pierwszej sceny znalezienia psa. Lee niestety dodał od siebie wątek melodramatyczny i nie pomogą dobre zdjęcia i świetna obsada
kiedy historia traci spójność. Tak jakby zabrakło pomysłu na to o czym tak naprawdę miała być ta opowiastka. Wolę Big Lebowskiego -...
Dużo myślałam o tym filmie..i zgodnie z klasycznymi zasadami dramatu zastanawiałam sie " do czego służy wątek psa". w momencie gdy to zrozumiała, cały film zrozumiałam od nowa.. i dopiero wtedy stwierdziłam,że jest niesamowity... więc mam pytanie: do czego wedlug was sluzy wątek psa ?
Trudno nie porownywac tego filmu do "Summer of Sam". W obu Spike Lee pokazuje Nowy Jork przez pryzmat grupy przyjaciół w chwili niezwykle ważnej dla tego miasta. W "Summer of Sam" były to niesamowite dni grasowania seryjnego mordercy, w "25 godzinie" jest to obraz Nowego Jorku po ataku 9/11.
I jak poprzednio znów mamy...
Nie wiem co napisać ponieważ nadal jestem w lekkim szoku. Film był absolutnym arcydziełem. Grał na emocjach niesamowicie. Płakałam jak dziecko...o obsadzie nie wspomnę, bo wszystko było...po prostu genialne. Dół niesamowity, lepszy niż w "Blow"
Świetny film :) pokazuje jak można zniszczyć sobie życie w banalny sposób. ciekawe były motywy związane z atakiem na World Trade Center choc fabuła nie ma z tym nic wspólnego. No i oczywiście Edward Norton genialnie zagrał.
Czekałem długo na ten film i się nie zawiodłem. Spike powrócił do znakomitej formy i tym razem nie przedstawia nam historii wyjętej z życia afroamerykańskiej społeczności. W 25-tej godzinie śledzimy ostatni dzień wolności dealera narkotyków, poprzedzający siedmioletnią odsiadką w więzieniu. Dokonuje on rozrachunku ze...
więcej
Film o Nowojorczykach, a nie o amerykanach, o ich silnej, wręcz nierozerwalnej więzie z miastem. Film o dylematach, o winie i karzeKolejny raz gra fenomenalnie. Tak mało czasu ma główny bohater na poukładanie sobie życia. W tej roli Edward Norton znany oczywiście z filmu "Podziemny krąg".Bohater z jednej strony...
Ciekawy film, fajne zdjęcia i montaż - niezły pomysł, ale przede wszystkim wciągająca historia ( a tak przy okazji Norton choć niezły aktor - nie uważam żeby był szczególnie przystojny - to tak a propos wątku poruszonego w filmie !)
ARCYDZIELO!!! jeden z tych filmow.. po ktorych chodzisz, mowisz do siebie .. chcesz wiecej!!! , uwielbiasz kazda spedzona minute podczas ogladania.. EDWARD NORTON jest Lordem!
Naprawdę dobry! Z resztą każdy szanujący się kinoman zna Spika lee, nie każdy oczywiście musi go uwielbiać! Ja tak na marginesie nigdy nie przepadałem a jego filmammi poza "Clockers" bo to było super. Ten film dołączy do moich ulubionych bo warto go obejrzeć!!! I warto docenić troszkę inn stylistykę filmu niż w...
Absolutnie genialne dzieło pana Lee. Piękna muzyka i śwetna charaktersytyka kazdej postaci. Po raz pierwszy amerykanski patrioyzm (najlepiej ukazany w mowie koncowej ojca Monty'ego) mnie nie żenował, a nawet był przejmujący. Kapitalna scena monologu Monty'ego przed lustrem monologu człowieka przegranego,...
