cały obraz jest pełny sam w sobie...
widzę, że film wywołuje skojarzenia, zaczynamy odkrywać w nim wiele elementów, które powodują, że staje się czytelną, zamknięta całością. jest nią.
dla mnie było to spotkanie z kinem "moralnego niepokoju". pomyślałem o Dekalogu Kieślowskiego. minimum komunikatów, a problem nie jest przedstawiony, ale zarysowany i to chyba w naszych wątpliwościach i pytaniach, a nie w grze aktorów. boje się skojarzenia z "dogmą", bo ta mam wrażenie była sztuczną formą, a to obniżyłoby wartość tego filmu. świetne ujęcia, świetne dialogi, film, który może wciągnąć, nie żerując na naszych sentymentach, odruchach, a poruszając. choć to "dawno temu", to w jakiejś Rumunii, która dla wielu Polaków jest krajem trzeciego świata, zwłaszcza w czasach Ceausescu.
a film i temat porusza, niezależnie co sądzimy na temat aborcji i czy w ogóle nas to coś interesuje.
zresztą, mnie film porwał, chociaż sedno- problem aborcji- nie był dla mnie w tym filmie najważniejszy, a relacje między ludźmi, chęć porozumienia.
jakiś czas temu twórcy filmu zastanawiali się, kto jest następcą Kieślowskiego w filmie, kto miał zrealizować "Niebo" po jego śmierci. padło na Tykwera. ja wskazałbym na Cristiano Mungiu