A jak dla mnie Dżordż trzyma naprawde solidny poziom w tym filmie, nie liczac fajnej włoszki i naprawde pieknych i takich ... ee spokojnych ? scen z włoskimi pejzażami to on najbardziej broni ten film. Jest tak bardzo ludzki, naturalny w tej swojej samotnosci, ze az czlowiek sie usmiecha jak pod koniec pada slowa ' together, forever.. ", zal chlopa przez caly film, na koniec troche szczescia sie trafia wiec i widz jakis taki usmiechniety sie robi, a tu taki klops.. rana postrzalowa z lewej strony brzucha.. ( a moze to serducho ? ) i na koniec widzowi zas rzednie mina...