Po obejrzeniu "Bękartów wojny" mam w sobie mieszane uczucia, ale jednak idą one bardziej w stronę ludzi, którym ten film niezbyt przypadł do gustu. Przez większość filmu wieje nudą, dopiero pod koniec akcja ciekawie się rozwija i przykuwa uwagę. Christoph Waltz grający płk Hansa Lande na pewno jest jednym z tych elementów, które sprawiają, że można przez tel film przebrnąć i zmusić się do obejrzenia go do końca. Niektórzy uważają, że to życiowa rola Brada Pitta. A to zabawne .. bo w tym filmie mało co go widać (gdybym był złośliwy napisałbym, że to właśnie z tego tytułu otrzymał takie wyróżnienie, ale nie będę, ponieważ lubię tego aktora, aczkolwiek tu denerwowała mnie jego maniera, z jaką mówił i stroił miny, niby niuans ale drażnił mnie). Motyw z niemieckim szeregowym - dumą Niemiec chyba najbardziej działał mi na nerwy i jego próba poderwania Shosanny. W założeniu to miała być chyba czarna komedia tak? ja nie potrafię tego nazwać bądź co bądź filmem wojennym, a jak już to z dużym przymrużeniem oka, więc.. było pare śmiesznych momentów, ale bez rewelacji jakos - najbardziej mnie rozbawiła scena w kinie, gdy okazało się, że płk zna język włoski :) .. Chyba tylko Tarantino umie w ten sposób dobrać muzykę do filmu, to jak połączenie czerwieni z zielenią, ale mi to odpowiada. Ogólnie nie żałuję, że obejrzałem, ale w tym momencie kieruje się końcówką filmu. Raczej, bez rewelacji przy całym szacunku do reżysera.