Wstrząsający i bezkompromisowy film, w którym główną rolę odgrywa krzyk, a wściekły róż znamionuje tylko agresję, chaotyczną i szaloną – w odpowiedzi na chaos otoczenia, dla którego problematyczne dziecko jest czymś rujnującym każdą fasadę, każde uporządkowane mikrośrodowisko, łamiącym każde ustalenie, przekraczającym każdą granicę. To opowieść z jednej strony o wielkiej bezradności, z drugiej – o rozpaczliwej potrzebie przynależenia do czegokolwiek. Wściekłość jest tu reakcją na rany, których nie da się zabliźnić. A bezradność staje się coraz większa. Dwunastoletnia Helena Zengel odgrywa aktorski spektakl, którego mogłyby pozazdrościć gwiazdy Hollywood. A poza tym film uwiera i pozostaje w widzu na zawsze – jak problem, kto ma dać miłość i poczucie bezpieczeństwa dziecku wprowadzającym wszędzie szaleńczy chaos.