Podpisuję się pod tym, chociaż osobiście oceniłem wyżej ze względu na fantastyczną prace kamery (to jedno długie ujęcie) i jednak dobrą grę aktorską. Natomiast faktycznie, jeśli chodzi o samo sedno filmu to słabo trochę to wypada. Rozciągniety, nudnawy i nie wiadomo do końca o czym ma dokładnie być, jakie to takie chybione wszystko.

ja niestety to samo daje 5 za gre aktorska

Nie,to nie jest jedno długie ujęcie.

tak wiem, są cięcia tylko zrobione tak żeby nie rzucały się w oczy. Jednak większość filmu wygląda jak ciągła scena. Chodzi o efekt jednak rzadko spotykany w kinie. Co nie zmienia faktu, że film rozczarowuje

"Alejandro Gonzalez Inarritu zwrócił się do swoich scenarzystów z dwiema wytycznymi: chce nakręcić film jednym ujęciem i ma to być film o aktorze teatralnym o przebrzmiałej sławie. Najważniejsza była więc chęć zrobienia czegoś podobnego do tego, co zrobił w "Sznurze" Alfred Hitchcock, twórcy chodziło przede wszystkim o mistrzowską realizację techniczną.".. i to niestety widać.
przykład przerostu formy nad treścią. Nudny, przewidywalny, z męczącym soundtrackiem. Postaci płytkie, sytuacje płytkie - no ale najważniejsze, że udało się zrealizować założenia techniczne...

Jezu, podpisuje się pod wszystkim co każde z Was napisało, a już myślałam, że jestem totalnie odosobniona w swoim wielkim rozczarowaniu.

Nie jesteś jedyna. Podczas filmu próbowałem ze wszystkich sił doszukiwac się tej genialności i innowacyjności, bo podobno te cechy posiada Birdman. Niestety nie dostrzegłem ich. Moim zdaniem zbyt słabo ukazana psychoza głównego bohatera. Powiedziałbym wręcz, że jego sceny z samym sobą są wyjęte z czapy, bo jakoś ciężko mi było przez cały film uwierzyc, że nie ma jakichś nadzwyczajnych problemów.

Zdjęcia Lubetzkiego owszem są ciekawe, ale na mnie już nie robią wrażenia. Jego pracę bardziej doceniłem przy grawitacji.

Film ma ode mnie również 5/10.

Dokładnie tak- w żaden sposób główna postać nie informuje nas o tym, że ma jakiekolwiek problemy, a mówiąc dokładniej- skąd je ma. Po prostu zostajesz postawiony przed faktem dokonanym, i dumaj sobie szary człowieku, dlaczego ma urojenia. Ale mniejsza o to, mnie osobiście to po prostu denerwowało, wręcz wprowadzało niepotrzebną irytacje- co też on za chwilę znowu zrobi. I co? dobrze nie zdążyłam się wkręcić jak zobaczyłam napisy końcowe.

Zgadzam się i cieszę, że na filmwebie wciąż są ludzie, którzy nie dają się ogłupić pretensjonalnymi recenzjami pisanymi na zamówienie producentów i dystrybutorów :]