Ale przecież w końcu David się wyswowodził spod wladzy ojca i wyjechal na stypendium do Londynu, gdzie się rozwijał. Smutne było to, że jego geniusz doprowadził go do szaleństwa, ale dobrze się skończył i ogólny przekaz jest pozytywny: aby dążyć do celu pomimo przeszkód (ja tak go odebrałam).

A właściwie dlaczego on zachorował? Bo Rachmaninow był za trudny? Rozumiem, że to się stało gdy padł podczas koncertu.

Myślę, że pasja grania doprowadziła go do szaleństwa, nieszczęśliwie dla niego był perfekcjonistą i faktycznie Rachmaninow go "wykończył". Właśnie scena podczas koncertu świetnie to pokazała. David dążył do ideału, a do tego doszła jego szczególna wrażliwość.