Produkcje biograficzne z reguly ciesza sie duzym powodzeniem. W ich przypadku fabule pisze samo zycie, wiec za bardzo nie ma sie do czego przyczepic i polowa sukcesu jest juz za tworcami. Podobnie jest rowniez w tym przypadku. Do calego sukcesu brakuje oczywiscie jeszcze wizji z jaka cala historię przedstawiaja tworcy oraz gra aktorska. O ile ten drugi aspekt jest bez zarzutu w mojej opinii, o tyle to jak zostala ukazana cala historia mozna juz sie przyczepic. Jak dla mnie film od poczatku byl taki troszke chaotyczny. Dobrze wiemy jaki styl życia prowadził Freddy, a w obrazie jest to wszystko ukazane w taki "grzeczny" sposób, jako pojedyncze ekscesy. Chyba spodziewalem sie czegos innego. Jednak jak juz wspomnialem wczesniej - gra aktorska stoi na wysokim poziomie, a ostatnie powiedzmy 30 min filmu, gdzie jest odwzorowany koncert podczas Live Aid - to majstersztyk. Ciarki przechodza, czuc moc. Reasumujac - film mi sie podobal, ale nie dostalem tego czego bym sie spodziewal - polecam 7/10