Odwzorowanie tak specyficznej i charyzmatycznej osobowości, którą posiadał Freddy to wielkie wyzwanie i sztuka. Im bardziej ktoś jest charakterystyczny tym łatwiej przesadzić. Niestety wydaje mi się, że Malek momentami wykracza poza skalę i wychodzi z tego wszystkiego parodia postaci.
O ile ruchy sceniczne są przez niego odwzorowane poprawnie. O tyle zagranie Mercury'ego w życiu prywatnyn już nie wychodzi tak dobrze. Podejrzewam, że z koncertów jest zachowanych najwięcej materiałów, którymi można było się inspirować. Ale hej - to przecież nie jest film biograficzny, bo w tej dziedzinie fabuła bardzo się rozjeżdża z historią i chronologią.