Zacznę od tego, że już od pierwszych minut filmu zastanawiałam się czy dobór aktora i wykreowanie jego postaci w taki, a nie inny sposób to nie żart.
Delikatnie mówiąc aktor nie dźwignął charyzmy artysty.
Momentami wyglądał jak jego kreatura, wydęte usta, domalowane kości policzkowe oraz dziwna dykcja.

Od początku filmu aż po jego koniec miałam wrażenie, że z Freddiego Mercurego robi się ofiarę. Zaczynając od lat młodości, gdzie przedstawiony jest jako kompletna oferma, przez czasy imprez które w filmie zostały umniejszone aż po moment diagnozy AIDS.

Mimo wszystko film ogląda się przyjemnie, jednak podczas 2h filmu odbyła się JEDNA impreza i RAZ padło słowa KOKA. Nie wiem o kim to był film, ale z pewnością nie o Queen i z pewnością nie o Freddiem Mercurym.