Bardzo dobry film, i żeby nie było ma on przesłanie, w pewnym sensie reżyser zbudował obraz psychologiczny głównego bohatera.
Bronson jest agresywny, lubi to, to daje mu poczucie wartości , czuje się lepiej będąc takim, wie że ludzie boją się go , czują do niego respekt, to go kręci .W więzieniu czuje się jak ryba w wodzie , kpi ze strażników , nie przeszkadza mu ból .Ból jest jego przyjacielem bo czuje ,że żyje w tym świecie bez perspektyw dla niego.
W więzieniu jest kimś , może dlatego gdy wyszedł i poznał tą dziewczynę , chwile zapomniał o tym ,lecz gdy zrozumiał ,że nie ma tam dla niego miejsca wrócił na stare śmieci czyli do paki:)
Bronson w filmie był jak nieokiełznany żywioł , jak taki uliczny świr lecz miał coś w sobie nie tylko z takiego świra dlatego uważam ,że film zasługuje na mocne 8/10
I niech nikt nie mówi ,że Bronson zachowywał się chaotycznie i bez sensu, bo to nie prawda.