Poczytaj sobie ksiazki Leopolda Tyrmanda ten film to przeniesienie tego
o czym pisal z papieru na ekran.
Cenzura w PRL-u normalka.
Jazz wyszedl z dolka i ma sie dobrze.
Szkoda ze blues nadal zostaje muzyka niszowa.

>Chociaż słowo absurd jest tutaj zdecydowanie zbyt delikatne. To co robili i prezentowali sobą ówcześni decydenci i w ogóle cały aparat >państwowy,było po prostu idiotyczne i straszne za razem.

Przeżyłem w komunie 29 lat - potwierdzam. Nie zmienia to faktu że nasze współczesne elity są potomkami ww. nie w przenośni, ale dosłownie. ;)

>Film bardzo dobrze oddaje klimat tamtego okresu i dlatego warto go zobaczyć.

Też tak uważam.

Marzenia ówczesnych młodych ludzi, podobnie jak marzenia młodych ludzi w różnych innych czasach, obracały się wokół tego, żeby sobie pograć, potańcować, popić i poruchać. Natomiast ówcześni decydenci mieli na głowie nieco inne, z pewnością nie tak ważne zadania, jak realizacja marzeń młodzieży. Musili np. odbudować kraj ze zniszczeń wojennych, przeprowadzić uprzemysłowienie zacofanego, rolniczego kraju, zlikwidować posanacyjny analfabetyzm, zelektryfikować i unowocześnić wieś i tego typu "absurdy". Trudno zatem, by marzenia i aspiracje dżezującej młodzieży nie rozmijały się z aspiracjami decydentów.