Cela to film, który spełnia wszelkie oczekiwania. Obraz przygniata fabułę, ale o to w tym chodzi - w końcu wchodzimy do umysłu szaleńca, gdzie takie wizje zastępują normalny świat. Nie można oczekiwać, jak chcą niektórzy, by opisać odmęty schizofrenii za pomocą słów. To nie miałoby sensu, otrzymalibyśmy seans "gadających głów". W Celi nie ma prawie żadnego zbędnego słowa, są za to prawdziwe, sugestywne emocje. Scenografia, kostiumy, charakteryzacja, zdjęcia - pewnie sypnie Nagrodami Akademii, bo reżyser, wcześniej twórca reklam, wiedział jak poprowadzić ten sztab ludzi, by uzyskać porażające swym rozmachem i głębią sceny. Poza tym wreszcie w pełni objawia się talent pięknej Jennifer Lopez, której dzielnie sekunduje Vince Vaughn. Bardzo miłą niespodzianką jest powrót na ekran Marianne Jean Baptiste, pamiętnej czarnej córki z Sekretów i kłamstw.
Cela to film, który zostanie zapamiętany na długo.