a gdzie widziałeś? A wiesz może gdzie można zobaczyć ,bądź zdobyć?

nie widziałeś, a widziałaś:) Jestem kobietą (zaznaczyłam to już w pierwszym zdaniu mojego postu). No ale mniejsza z tym. Film widziałam w dublińskim kinie. Niestety nie mam pojęcia kiedy pojawi się on w polskich kinach. Z tego co wiem jest już na dvd - można go kupić na brytyjskim amazonie za niecałe 10 funtów. Pozdrawiam

niestety podzielam rozczarowanie. strasznie przegadany film. postać cheri i grana przez pheiffer kompletnie nieciekawa. zakończenie tak sztuczne że aż dziwi bierze że zrobił je autor "królewej" i "niebezpiecznych związków". ale zgadzam się że scenografia i kostiumy super.

niestety podzielam rozczarowanie. strasznie przegadany film. postać cheri i grana przez pheiffer kompletnie nieciekawa. zakończenie tak sztuczne że aż dziw bierze że zrobił je autor "królewej" i "niebezpiecznych związków". ale zgadzam się że scenografia i kostiumy super.

Niestety, muszę się z Wami zgodzić ;( Brak jakichkolwiek emocji płynących z ekranu jest największym minusem filmu. Historia również nie porywa, a szkoda, bo miała spory potencjał :/ Same postaci również potraktowane po macoszemu. Chociaż nie można oczekiwać, żeby Pfeiffer stworzyła wielką kreację z niczego, to i tak jest chyba największym plusem "Cheri". Ona i Kathy Bates to klasa sama w sobie. Ich wspólnych sceny to najmocniejsze punkty filmu. Świetne starcie dwóch znakomitych aktorek.. Całość psuje tutaj Friend. Nie przekonuje mnie..

I kiedy myślałem, że film będzie chociaż "przyzwoity", przez zakończenie wszystko wzięło w łeb. Koszmar! Jak wspomniał ktoś powyżej wyszło bardzo sztucznie.

Mogę dać maksymalnie 5/10 - za Michelle i Kathy, oprawę wizualną i muzykę Desplata, do którego mam słabość! Szkoda, bo Frears to jeden z moich ulubionych reżyserów. :(

popieram niestety, a tyle się spodziewałam... to co ktoś napisał, wieje pustką emocjonalną, a ten Friend.... przystojny? owszem, dobry aktor? może, ale oni razem... w ogóle zero w tym chemii. Masakra. Dzieki Bogu, że Kathy Bates tam była.

Polecam "Wiek niewinnosci".

Czytam te komentarze i czuję się bezbronny. Film podobał mi się bardzo bardzo, ale faktycznie nie mam argumentów, bo emocje były teatralne właśnie w taki pusty sposób, a jednak pasowało mi to. Nie wiem, czy zauważyliście momenty śmieszne. Zgodnie z zamiarem reżysera. Przez nie film nabierał kontrastu i życia, potem te momenty smutne, waszym zdaniem niewybronione, były bardziej trójwymiarowe.