Jeśli chodzi o film to rzeczywiście niby wszystko jest na miejscu, jednak z ekranu wieje nudą. Dobrze, że końcówka jest w miarę zaskakująca. Dzisiejszy widz raczej nieczęsto dostrzeże coś nowego w filmie sprzed prawie 40 lat. "Wysoka ocena pewnie wynika z faktu iż to film Polańskiego." - dziwne spostrzeżenie. Co ma Polański do oceny filmu?;p Ludzie przeważnie zawyżają ocenę kontynuacją znanych hitów i nie zwracają zbytniej uwagi na reżysera.

Czyli uważasz, że wszyscy tak kochają Polańskiego, iż jest powszechna zmowa krytyków i innych twórców filmowych wobec oceny tego filmu? Właściwie we wszystkich zestawieniach mediów zajmujących się kinem dzieło Romana znajduje się w pierwszej trójce najlepszych filmów wszech czasów.

To nie jest film noir i zdecydowanie więcej niż tylko film neo-noir (jakim np jest "L.A. Confidental"), "Chinatown" to niemalże poetycka opowieść o źródłach i przyczynie zła w jednostce, jak i całym społeczeństwie. "Chinatown" nie powstał jako film kryminalny i jeśli nawet był pierwotnie taki zamysł, to w rękach Polańskiego film ten stał się też m.in. komentarzem do skorumpowanego systemu USA. Nie brak tu bardzo subtelnej symboliki, sam pomysł z tytułem odnoszącym się do przyzwolenia na zło świetny. Cały scenariusz po prostu genialny.

Moim zdaniem obok "Wstrętu" najlepszy film tego reżysera.

Cały geniusz "Chinatown" polega na mistrzowskiej reżyserii i niezwykle ciekawie uwikłanej intrydze. To hołd złożony kinie noir, a czymże jest kino noir? To sentymentalny gatunek, jakże w takim razie można nie lubić "Chinatown"? :)