Zacznę od tego iż niechętnie oglądam jedynkowe produkcje z cyklu okruchy życia lub inne wieczoro-umilacze związane z prostymi opowieściami zza rogu . Do wczorajszej Chumry podeszłem bardzo sceptycznie , i to tylko dlatego iż kino domowe zostało akurat zajęte przez mojego brata .
Dzięki Bogu że tak się też stało gdyż inaczej niemiałbym okazji zapoznać się z " dziełem " , które zawładnęło mój umysł i sprawiło iż całą noc spędziłem z przemyśleniami - A gdyby to w naszej dzielnicy stała się taka tragedia .
Film który łączy w sobie wielokrotność gatunków , i sprawia iż człowiek nie pozostaje obojętny ukazanym w nim wydarzeniom uważam że ARCYDZIEŁO .
Dawno nie targały mną tak sprzeczne emocje i uczucia . Począwszy przez smutek , płacz , skończywszy na złości , agresjii i zażenowaniu . To naprawdę cud ażeby prosty z pozoru film potrafił dostarczyć tylu wrażeń .
Co do gry aktorów - znakomita . Zaaintersuje nie tylko ludzi starszych ale też młodsze pokolenie . Dziewczyny wzdychać będą do głównego bohatera i marzyć o miłości tak trwałej i pięknej , chłopcy natomiast współczuć będą głównej bohaterce i z oddaniem kibicować jej kolejnym poczynaniom .
Aktualnie oddaje się poszukiwaniom tego filmu na dvd w internecie , gdyż muszę go mieć w swojej kolekcji , bez niego ona nie będzie taka jak powinna być .
Dodam jeszcze że największe wrażenie zrobiło na mnie hasło które ktoś wypisał na murze " Sami Sobie Jesteście Winni " - dedykuje je naszym politykom !