Ogólnie to nie przepadam za horrorami. Kojarzą mi się z cienkimi fabułami i jumpscareami opierającymi się na strasznym ryjcu, który wyskakuje w „najmniej spodziewanym momencie". Kiedy dochodzą mnie słuchy, że powstał jakiś film, który jest horrorem i odchodzi od tejże konwencji, to aż grzechem byłoby nie sprawdzić, czyż nie?
Więc obraz stworzony przez Johna Krasińskiego zatytułowany „Ciche Miejsce” jest takim właśnie horrorem. W tym filmie cały czas czuć napięcie i zagrożenie czyhające gdzieś tam w ukryciu, mimo że przez zdecydowaną większość filmu, w ogóle nie widzimy owych przerażających bestii (których design swoją drogą stoi na naprawdę wysokim poziomie), ba praktycznie nie wiemy czym te bestie, tak naprawdę są. Można powiedzieć, że głównym bohaterem w tym filmie jest tytułowa — cisza. Wynika to z faktu, że potwory reagują tylko na dźwięk, więc aby nie zwracać na siebie niepotrzebnej uwagi, ludzie przemieszczają się boso po ścieżkach z piasku. A skoro bohaterowie praktycznie nie mogą się do siebie odzywać, anni wydawać żadnych innych odgłosów ważną rolę grają tutaj muzyka i dźwięk, które w mojej opinii nie są niczym szczególnym, ale doskonale wpisują się w swojej prostocie w cały nastrój filmu.Nie należy zapomnieć również o tej żywej części obsady która również wypada kapitalnie. John Krasinski mało, że jest reżyserem, jak i pomysłodawcą całego filmu to odgrywa tutaj jeszcze główną rolę tj. ojca 5-osobowej rodziny, dobrze komponuje się z Emily Blunt, która jest zresztą jego żoną w tzw. realu, która również zagrała fenomenalnie, nie boję się nawet powiedzieć, że lepiej od Krasinskiego. Jedynie dzieciaki trochę mnie irytowały, ale wiadomo, że nie mają jeszcze tyle doświadczenia co dwoje starszych, dlatego należałoby ich potraktować ulgowo. Film ten dla niektórych widzów może mieć jednak odrobinę za wolne tempo, może ich po prostu wynudzić, a kiedy film dobiegnie końca, stwierdzą tylko - "idź pan w chuj", ponieważ nie uświadczymy w tym filmie zbyt wiele akcji, której miejsce zastąpiły tutaj kapitalne wręcz zdjęcia. Oczywiście nie każdego bawi i cieszy oglądanie widoków, jednakowoż dla mnie takie majestatyczne ujęcia, oraz przepiękne zdjęcia w tego typu filmach działają zdecydowanie na plus, gdyż kapitalnie budują klimat.
Reasumując — polecam ten film fanom horrorów, ale również i tym którzy nie są za pan brat z tym gatunkiem. Warto obejrzeć dla samych zdjęć, interakcji między bohaterami, oraz miodnego klimatu. Jeżeli jednak szukacie wartkiej akcji oraz posrania się w gacie ze strachu — to nie film dla was.