to bym wybaczył. Wtedy produkowano masę sf klasy B, C, Ś i Ź. Tekturowy statek na sznurku, lampki choinkowe na czarnej kotarze robiące za gwiazdy, wzbijający się dym z "silników" oraz dźwięk i ogień w przestrzeni kosmicznej. Standard lat 50tych.
Potem jednak kino sf powoli się rozwijało, a przełom przyszedł już w latach 60tych na czele z 2001: Odyseją Kosmiczną. 10 lat później zawitał do nas Alien Ridleya Scotta. Można tytuły wymieniać bez końca, ale po co?

Tutaj dostaliśmy film z lat 50tych nakręcony dla niepoznaki w roku 1990. Z tym, że dialogi są tutaj głupsze niż w pierwowzorach sprzed blisko 40 lat, a efekty specjalne słabsze niż w filmach z lat 70tych. O aktorstwie litościwie nie wspomnę...

Z trudem dobrnąłem do mniej więcej połowy, potem 2-3 minuty przewijałem do końca. Nie dałem rady. Poddałem się. Ja, fanatyczny i ekstremistyczny miłośnik sf, który wiele potrafi wybaczyć przedstawicielom tego gatunku...