Pewnie fanka komedii romantycznych które są jeszcze bardziej prymitywne od filmów akcji. Film jest naprawdę świetny. Płytcy ludzie dostrzegają w nim jedynie "obleśne żarty", reszta naprawdę ciekawą zawartość.

Boże sprowadź potop następny bo wielka ilośc głupców znów człapie po twojej planecie. Spraw im ból przenikliwy, języki jak cierniste krzewy powykręcaj i do skupisk dalekich batem zapędź.

Ja także jestem dziewczyną, w dodatku 26-letnią. Swoje studiowałam, przeczytałam, obejrzałam, na codzień nie klnę, rażą mnie wyzwiska, a film bardzo mi się podobał. Czasem trzeba trochę dystansu, nie wszystko brać "pod siebie". Nawet jesli Jay za mocno klnie, w sumie jest sympatyczną postacią, a w kilku monmentach zdarza mu się powiedzieć coś naprawdę mądrego, Randal jest kims więcej niż fanem-Gwiezdnych-Wojen (rozmowa po bójce) zaś niezdecydowanie Dantego to własnie oś całego filmu. Jego miotanie się pomiędzy dwiema dziewczynami (niedoścignionym ideałem - niesłusznie idealizowaną Caitlin, i tym, co ma w ręku, z pozoru zwyczajnym, czego nie dostrzega - Veronicą) jest odzwierciedleniem charakteru Dantego, jego wiecznego niezdecydowania, nieumiejętności określenia się.

Polecam raz jeszcze obejrzeć, bo film oprócz głupawych dialogów o Gwiezdnych wojnach czy rosyskim metalowcu ma jeszcze drugie dno, całkiem ciekawe - dla mnie jest to konfrontacja marzeń (Dante) z rzeczywistością (Randal, Jay) - rzeczywistością może szarą, może nijaką, ale przy pewnym podejściu w pełni satysfakcjonującą. Ktos tu lądnie kiedyś napisał. Mozna żyć zwykłym, szarym życiem a mimo to czuc się szczęśliwym. :)

Pozdrawiam.