To film Carreya, jest jakby stworzony do tej roli i wywiazal sie ze swojego zadania znakomicie. Tylko historia jaka opowiada jest dla mnie malo interesujaca. Kaufman jako fenomen spoleczny moze i wart jest wspomnienia, ale zeby zaraz film o nim robic. Ten facet to wielki egoista, nazywajacy siebie artysta i chcacy wystepowac przed publicznoscia. Twierdzil, ze gagi, dowcipy czy jak je nazwiemy sa smieszne, ale tak naprawde to one smieszyly tylko jego i jego kumpla, a pozniej takze osoby, ktore dostapily zaszczytu poznania sposobu i zamiaru. Tylko ta garstka sie swietnie bawila. Reszta Kaufmana nie obchodzila. Mial radosc z wywolywania emocji, glownie nienawisci i pogardy. Miejscami wydawalo mi sie to chore.
Zadziwialo mnie jedno - jak to sie stalo, ze zawsze znalezli sie tacy, ktorzy go chcieli ogladac...