Ja przeżyłam radość - i Nina chyba też sądząc po tym uśmiechu w czasie robienia charakteryzacji - w końcu za morderstwo jest 25 lat..

Ja tylko przez krótki moment myślałam, że Lily chce jej odebrać rolę, kiedy po rzekomo spędzonej nocy z Niną zastąpiła ją na próbie - ale później wszystko mi się zaczęło układać do kupy po pewnym czasie - to, że nie była świadoma tego, że cały czas się drapie, to że myślała, że coś się stało, a to tak naprawdę się nie zdarzyło, w ogóle nie miało miejsca. Wydaje mi się, że strasznie chciała się w czuć w rolę, zagrać PERFEKCYJNIE, szczerze, autentycznie, WCZUĆ się w rolę - dlatego też musiała odczuwać to co królowa w Jeziorze Łabędzi - to, że ktoś chce jej coś odebrać (Lily), to, że umiera (dźgnięcie się odłamkiem lustra)...

Szoku może nie przeżyłam jako takiego, raczej coś w rodzaju ulgi. Kamień z serca.

Szok to jedynie krótka reakcja pozwalająca nam schować się w zaroślach Strachu. Widzę, że kąciki twych ust lekko wspięły się w górę - jeśli nie wyda ci się to niedyskretne; co w tym zabawnego? [op.cit. znak " :D " w twojej wypowiedzi.]