Ja też tak miałem tylko że na początku miałem dać z 5 /10 ale po końcowych minutach podniosłem do 7/10 przez samą końcówkę nie podniosę o zbyt wiele , film mi się bardzo dłużył bardzo irytowała mnie główna bohaterka .
Oceniłem tak nisko ponieważ tuż przed tym filmem oglądałem gran torino i ten film był nieporównywalnie lepszy , spodziewałem się też bardziej zmyślnej fabuły po jaraniu się kolegi i też fabuły trudniejszej do zrozumienia ( przy której trzeba byłoby usiąść i na chwilę pomyśleć )
A tu wszystko było zbyt banalne do interpretacji oraz dla mnie był miejscami zbyt przewidywalny .

Taka drobna dygresja ... Cała fabuła opiera się na motywie chorej ambicji napędzanej lub będącej napędem do choroby psychicznej. Tyle że co do przewidywalności fabuły i jej słabego rozwoju czuję że zostało to rozmyślnie przeciążone w jednym kierunku na zasadzie "symptomów" choroby a potem dopiero jej drastycznego ataku ... Ja to bardziej odbieram jako skrajnie nie wymiarowe w stosunku do zapotrzebowania kina na skrajne emocję budzone przez "kasowe" produkcję. To pokazuję jacy jesteśmy przyzwyczajeni do fajerwerków a kiedy dostajemy ich sporo ale krótko to nam coś nie Trybi.