"Czarny łabędź" jest w mojej ocenie filmem wybitnym. Aronofsky wnikając w świat
tancerek baletowych pokazuje jak wiele trzeba poświęcić, aby dojść do celu, by coś
osiągnąć. Jest to jak uzależnienie, można się w tym zatracić w takim stopniu, że
spowoduje to nieodwracalne zmiany w życiu. Obserwując życie Niny, z pozoru zwykłej
dziewczyny, tyle tylko, że z wygórowanymi ambicjami, jesteśmy świadkami jej stopniowej
przemiany, uzewnętrznienia jej ciemnej strony charakteru. Uważam, że reżyser
przedstawił to genialnie.
Film nie jest tylko psychologicznym dramatem, ale też trzymajacym w napięciu thrillerem.
Aronofsky łączy świat realny z wymyślonym za sprawą schizofrenii Niny. Posługuje się
przy tym z pozoru(podkreślam z pozoru) tandetnymi środkami z użyciem efektów
specjalnych, ale są one najlepszym rozwiązaniem, by ukazać, że "Jezioro łabędzie", w
którym ma wystąpić Nina odbywa się tak naprawdę nie tylko na scenie(być może jest to
tylko jedna z interpretacji). Świetnie zawiązne są też kolejne wątki i skoplikowane relacje
pomiędzy poszczególnymi postaciami.
Strona wizualna jest perfecyjna. Poczynając od niesamowitych zdjęć(kocham pracę
kamery u Aronofskiego), a kończąc na wspaniałej muzyce. Nie gorzej wypada aktorstwo.
Szczególnie rewelacyjni są Kunis i Cassel, ale to co zrobiła Portman to istny
majstersztyk. Bezbłędnie wcieliła się w można powiedzieć dwie różne od siebie postaci.
Chyba dawno żadna aktorka nie dokonała czegoś podobnego.

Co do Oscarów to sądzę, że będzie kilka nominacji, ale pewnie skończy się jedynie
statuetką dla Portman(mam nadzieję, że nie będzie tak jak z Rourke), bo Akademia
jakoś pomija filmy tego reżysera.

Dla mnie "Czarny łabędź" jest jak dotąd najlepszym filmem roku i zasługuje na ocenę
10/10. Dawno nic nie wywarło na mnie takich emocji.