Ta kobieta jest tak swietna, ze ciężko skoncentrować się na czymkolwiek innym. :) Chwalonej przez wielu Mili Kunis prawie nie widzialem (mimo ze mam ogromny sentyment po 'that 70s show'.

Ogólnie patrzyłem na nią jak zaczarowany. Uwielbiam ją od roli w Leonie Zawodowcu, przez Closer, Brothers, Garden State, Blueberry Nights, czy V for... ale tę rolę odegrała idealnie, nie jestem w stanie wyobrazic sobie na jej miejscu żadnej innej aktorki...

Jej oczy są po prostu.. hipnotajzin :) kiedy jest tą zwykła Niną przestraszone, wyraz twarzy delikatnej dziewczynki, niepewnej, niesmialej, ale mimo wszystko kobiecej - po prostu swietny. Kilka scen dalej, pojawia się jako pewna siebie kobieta, z silną osobowoscią - to jej najwiekszy atut, jej buzia z natury piękna i delikatna pod wpływem delikatnego impulsu, drgniecia jakiegos miesnia na twarzy moze zrobic sie niesamowicie pociagajacą, uwodzicielska...

Muzyka w filmie oczywiscie dobra, klimat, scenografia, fabuła - swietne. w koncówce motyw robiony komputerowo - z tym jak na scenie wyrastaja jej z kazdym obrotem coraz wieksze czarne skrzydła, cien łabędzie - absolutny mistrz - fantastyczna scena.

Trzeba oddac Aronofskiemu, ze potrafi dobrac idealnie aktora pierwszoplanowego - tak w Requiem, jak w Wrestlerze, czy teraz w Back Swan - ci aktorzy po prostu są granymi przez siebie postaciami, powoduja, ze po zakonczenu seansu pamietasz tylko i wyłącznie ich...

Chcialem isc do kina na Łabędzia, ale nie doczekałem się... choc teraz nie żałuję, bo do kina z przyjemnoscią pójdę i obejrze film drugi raz.... albo nawet trzeci :)