W sumie to mi bohaterki żal.Z drugiej strony jednak, każdy powinien umieć sie wgłebic w swoj wizerunek,utrwalac go, nadawac mu kontrastu-latać nad swoim domem jakim jest matka ziemia...analizowac swoją celowośc-dążyc. AG w roli Tereski moze mnie nie urzekla ,ale zintrygowala mnie do przemyslen.Ciezki przypadek,ktorego lekarstwa trzeba szukac w samym sobie a nie tam ,gdzie wodzi 1 segment ludzkich potrzeb..Nasze szare spoleczenstwo i biedota w duzym stopniu kurczą nasze horyzony.Gdzie potem szukac potegi i fascynacji? Moze w samym sobie? Moze w milosci? Mlode dziewczyny w dużym stopniu ulegają otoczeniu i razem z rowiesnikami tworzą zespol podobnych siebie ludzi o skromnych potrzebach intelektualnych.Byle przezyc dzien,romansowac ..potanczyc.Geniusz zycia jest ich arbitrazem -w sumie trudno sie dziwic.Na to nie ma lekarstwa- jezeli proces wychowawczy jest zaniedbany.