Czyli gatunku gównianych filmów akcji z jedną gwiazdą (chyba stworzyłem własny gatunek filmowy).

Na moją ocenę złożyły się następujące elementy:
1. Fabuła.
Wielka korporacja/kraj/rasa/tajna organizacja chce zawładnąć/włada światem. Główny bohater chce to skończyć i jak na ironię ma ku temu najlepsze predyspozycje. Okazuje się, że są ludzie, którzy mu pomogą. Związuje się romans pomiędzy głównymi bohaterami. Kilkukrotnie, ale nie częściej niż 3 razy pojawia się zwrot akcji (bardziej, lub mnie przewidywalny). Następuje happy end. A do tego dużo strzelania, kiepskich dialogów i łzawych spojrzeń tekturowych postaci. Widzieliście to gdzieś? Ja tak. W każdym pieprzonym gównianym filmie akcji z jedną gwiazdą.
2. Wampiry.
Gdy myślę o wampirach, myślę o istotach, które nie mają szans na istnienie, ponieważ jest to absolutnie niemożliwe z biologicznego punktu widzenia. Nie ważne ile wytnie się elementów z pierwotnego konceptu, żeby uczynić to bardziej sensownym. Wampiry nie mają prawa istnieć. Kiedy więc myślę o wampirach, myślę o dziełach, których twórcy zdawali sobie z tego sprawę, więc przedstawili temat bajkowo (Bram Stoker's Dracula, Nosferatu, Wywiad z wampirem, nawet Van Helsing). Trzeba więc zupełnie nie przemyśleć tematu, żeby zabrać się za temat "realistycznie pokazanych wampirów". To jak próbować udowodnić, że zombie istnieją.
3 Błędy.
Nie chodzi mi o błędy typu "przestawione kubki na stole" choć takich jest też tu na pęczki. W tym filmie najbardziej porażają błędy "czasowe". Oto kilka przykładów: Edward nie je ludzkiej krwi od dobrych kilku miesięcy, a po takim czasie pojawiają się u niego jedynie spiczaste uszy, mimo to, Frankie posiada spiczaste uszy ze dwa dni po tym, jak wypija krew Alison. A co do Frankiego to widzimy, jak po ukąszeniu Elvisa zmienia się bardzo długo i w potwornych męczarniach, podobnie jak Bromley, mimo to policjanci przemieniają się już w trakcie jedzenia Bromleya i nie odczuwają żadnego bólu. Albo, Elvis przemienia się pod wpływem słońca, które go parzy, gdy ukrywa się w betonowej rurze widać, że ma spaloną twarz, mimo to gdy Edward w końcu się przemienia nie ma po nim śladu. Wszystkie te błędy zauważyłem podczas seansu, a widziałem ten film tylko raz.
4. Tandeta.
Jest wszędzie, w dialogach, w grze aktorskiej, w fabule. Wszędzie. Praktycznie cały film przypomina te sceny, gdzie bohater ma rozbroić bombę i robi to sekunda przed wybuchem. Kto nie widział filmu, ma pogląd sytuacji.

Ale pamiętajcie... to tylko moja subiektywna ocena :].