Mi z kolei bardzo spodobała się rozmowa ojca z córką przez telefon. Gdy w rodzinie matka ciągle krzyczy na córkę, kontroluje, przeszukuje osobiste rzeczy, chce zabrać ostatni skrawek prywatnosci, bo np. zapomniała jak jest dojrzewać i przechodzić przez niełatwy okres buntu, to postawa ojca, który jest jak przyjaciel - nie krytykuje, tylko przewiduje i stara się ją "zabezpieczyć", to jej reakcja mnie nie dziwi. Ma dużo lepsze relacje z ojcem i szczerze mówiąc wyruszyła mnie ta scena i oczy mi się spociły, bo ... chciałbym być takim ojcem jak on. Jeśli myślisz, że upilnujesz dorastającą córkę, to się mylisz, za to jeśli okażesz się przyjacielem i podejdzesz jak do dorosłego człowieka ze zrozumieniem, to masz szansę i na pewno będziesz lepszym powiernikiem dla tajemnicy. Cytując córkę " Sam wiesz jaka ona jest. .. trzeba mieć do niej tonę cierpliwości "

Rozumiem Twoje podejście.
Może dlatego mnie ta sytuacja zdziwiła i trochę nie pasowała, gdyż ja sama nie potrafię sobie wyobrazić siebie rozmawiającej ze swoim ojcem na takie tematy. No ale moi rodzice są zupełnie inni niż Rocco i Eva, no więc nie ma co porównywać ;)