Zdecydowanie bardziej podobał mi się Jaane Jaan, który jest bardziej „intelektualny” i ma ciekawy zwrot akcji, jest trochę mindfu**iem. Ten miał być równie dobry, ale okazał się raczej schematyczny, przewidywalny i dość pompatyczny. Nie było żadnych intelektualnych zagadek, które bardziej do mnie przemawiają niż — obecne w tym filmie — bulwersujące sceny.
Dałabym pięć, podniosłam ocenę ze względu na refleksyjność końcówki (nie ostatnią scenę, która była oczywista).
Może miałam zbyt wysokie oczekiwania po poprzednim seansie, przez który na ten trafiłam.