"Dzień Świra" to bez wątpienia jeden z najlepszych polskich filmów ostatnich lat. Tak jak i poprzednie dzieła tego reżysera, kierowany jest do dość specyficznego odbiorcy, wrażliwego na to, co ukryte "między wierszami", a nie to, co (z doskonałym zresztą humorem) zostało opowiedziane literalnie. Główny bohater - Adam Miauczyński (celowe nawiązanie do bohatera "Nic śmiesznego") - to przeciętny polski nauczyciel, który wykończony koszmarną, nadwiślańską rzeczywistością, chce od niej odpocząć. Zmęczony jest codzienną rutyną, codzienną monotonną pracą, codzienną walką z systemem (bez względu na system), obłudą, bylejakością dnia powszedniego w ogóle. Bardzo szybko zdaje sobie sprawę z tego, że jakakolwiek "ucieczka" nie jest w tym kraju możliwa - od głupoty codziennej nie można uciec, w Polsce nie ma takiego azylu, poza niespokojnym snem. Rola ta wymagała dobrego, silnego aktora i świetnie się w niej spisał Marek Konrad. Tylko po wyjściu nietrudno o chandrę, bo tak na prawdę jest to tragicznie smutny film o naszym polskim piekiełku, w którym przecież nie ma "Nic śmiesznego"...