jestem rozdarta. każda scena filmu pokazuje trafnie jakiś problem lub cechę społeczeństwa. tylko że tutaj to wszystko jest podane na tacy. nie trzeba godzinami się zastanawiać co autor miał na myśli, bo wszystko widać gołym okiem. oglądając film, co 5 minut myślałam sobie: "tak, dokładnie tak jest, trafili w samo sedno!". wiem, że sposób przedstawienia świata w tym filmie był celowy, poza tym to wszystko było pokazane przez pryzmat odczuć Adama, który bardzo, a nawet za bardzo skupiał się na tych problemach z racji swoich nerwic i depresji, ale ja wolę filmy, nad którymi muszę dłużej pomyśleć, żeby dojść do odpowiednich wniosków. w "Dniu świra" nie miałam tej przyjemności. wszystko jest podane na tacy. trafne bo trafnie, ale jednak. i nie mówię, że film jest zły! jest bardzo dobry, tylko nie w moim typie.