SPOILER SPOILER SPOILER

. . Jestem zła, ze Ruth zmarła. Tak zła. Bo wolałabym, żeby przeżyła i ją torturowano tak samo jak ona to robiła !
To był tylko film. Tylko półtoragodzinny film i oglądając go jako WIDZ czułam strach i przerażenie, więc tymbardziej nie moge sobie wyobraźić tej całej tragedii, która rozegrała się w latach 60.

Film mocny, a mnie najbardziej przeraziła przemoc psychiczna. Wiem, że to co działo się w piwnicy (przypalanie, bicie itd) było straszne, ale pamiętacie jak mówiła, że Meg to sz**ata, ku***a, że takie jak ona nie mają do niczego prawa? Jak ją upokarzała w piwnicy, że zasługuje na to co ją spotkało, że nie zasługuje na to by być piękna, pożądana, aż w końcu wyrysowała jej ten okropny napis na brzuchu? Właśnie dlatego jestem wściekła, że Ruth zmarła. Bo śmierć to najprostsze rozwiązanie, dla niej najlepsze. A przecież zasługiwała na najgorsze, czyli takie same piekło jakie zgotowała Meg.

moje ocena: 8/10 (dobrze nakręcony, dobrze wpasowany w tamte czasy- scenografia, stroje itd, ale brakowalo mi na samym początku wyjaśnienia dlaczego Meg i Susan się znalazły w domu Ruth. Wiem- rodzice zmarli, bo wyszło to w trakcie filmu, ale brakowało tam właśnie krótkiej inscenizacji w jaki sposob dziewczyny znalazły się właśnie u Ruth.