Pierwszy raz obejrzałam tę bajkę mając 4 lata. A mając 4 lata nie wiedziałam dokładnie kim są Cyganie, co to jest pożądanie, co oznacza wiara, fanatyzm religijny, prześladowanie. Nie przeczę - pewnie na świecie, a nawet na filmwebie znajdą się tacy, którzy w wieku 4 lat wykazywali się ponadprzeciętną wiedzą. Ale to na pewno nie byłam ja - byłam bardzo dziecinną, małą istotką i jedyne co w tej bajce mi się wtedy spodobało to Esmeralda, która później została wydana w formie lalki Barbie i oczywiście ubłagałam rodziców, żeby mi ją kupili. :)
Tak, jak miałam 4 lata, ta bajka wywarła na mnie wrażenie bardzo smutnej opowieści. Nie mogłam jej oglądać, bo było mi tak strasznie żal Quasimoda - wspaniały człowiek, tak okrutnie potraktowany przez los. A jednak tak pokorny, skromny w swoim nieszczęściu. Oczywiście, będąc dzieckiem nie potrafiłam tych uczuć określić w ten sposób, ale było w Quasimodo coś, co sprawiało, że rozdzierało mnie na kawałki. W wyniku tego, mogę się zgodzić z niektórymi opiniami na forum "Dzwonnika", że bajka ta nie jest przeznaczona dla dzieci. Ale nie ze względu na jej brutalność czy straszność, tylko ze względu na fakt, że dziecko tej bajki w pełni nie zrozumie. Oczywiście, przekaz o tym, iż należy szanować każdego, bez względu na wygląd jest bardzo jasnym przekazem i zrozumie go chyba każdy, nawet najmłodszy widz ale kwestie rasowe, kwestie chorej miłości Frolla do Esmeraldy, a nawet kwestia fanatyzmu religijnego Frolla i do czego to prowadzi - będzie przez większość dzieci nie zrozumiała. Ja, będąc nawiną 4 latką, nawet nie zwróciłam uwagi na fakt, iż Frollo pożądał Esmeraldy. Byłam w ciężkim szoku oglądając tę bajkę po tylu latach, że jest w niej tyle niuansów, których wcześniej nie byłam w stanie wychwycić. Nie mówiąc już o piosence "Hellfire", która jest tak przesiąknięta erotyzmem a zarazem obsesją, że naprawdę dziecko musiałoby być nad wyraz dojrzałe by zrozumieć te małe aspekty. Pojawia się tu również bardzo ważny wątek dyskryminacji innej grupy etnicznej - film więc niesie ze sobą przekaz, że należy szanować wszystkich, również ze względu na rasę i pochodzenie. Wcześniej, będąc dzieckiem, również nie zwróciłam uwagi, że Esmeralda jest brzydko mówiąc "inna", nie rozumiałam dlaczego jest prześladowana i dlaczego Frollo tak bardzo pragnie jej śmierci. Dopiero teraz, po tylu latach - 20!, obejrzałam "Dzwonnika" raz jeszcze. Dostrzegłam w nim niesamowitą mądrość i zaryzykuję stwierdzenie, że jest to być może najambitniejszy film Disney'a a zarazem - najmroczniejszy i najdojrzalszy. Przeglądając forum tej bajki natknęłam się na czyjąś bardzo cenną uwagę iż jest to film, w którym za każdym razem - w zależności od naszego wieku, będziemy odkrywali nowe płaszczyzny. Będąc 4 letnią dziewczynką widziałam w "Dzwonniku" historię pokrzywdzonego człowieka, smutną i przerażającą. Dziś, będąc już o wiele starszą, widzę w tej opowieści drugie dno, którego echo jeszcze długo będzie rozbrzmiewać mi w głowie. Jestem ciekawa, co odkryję w "Dzwonniku" za kolejne kilka lat. :)