"Czasem robimy coś głupiego, ale nie znaczy to, że jesteśmy głupcami."

ta puenta mi się bardzo podobała :)

mnie sie podobał tekst "nie jesteś od tego, żeby spełniac marzenia innych".
w ogole film udany. Burton nie stara się nam wmówić, że Ed Wood był dobrym reżyserem (przynajmniej ja o nim nie zmieniłam zdania pod tym względem), ale pozwala spojrzeć na niego w inny sposób: to był PASJONAT
świetna scena z Deppem tańczącym w damskich ciuszkach :D

Kocham ten film!!! Jest po prostu cudowny. Nie wiem czy potrafię wymienić jedna rzecz, która mi się podobała, bo podobało mi sie wszystko. Rola Johnnego, brak kolorów, fabuła, dialogi, świetna rola Martina Landau, zakończenie (w momencie największego sukcesów Eda). Jedyne co to muzyka była średnia, ale nie mówię, że zła. Do dziś nie rozumiem czemu Johnny nie dostał za tą role nawet głupiej nominacji do Oscara? Dobrze, że nagrodzili Martina. Ogólnie ten film jest... wspaniały to za mało ;)

To też jest jeden z moich ulubionych filmów.Ciekawie a nawet rewelacyjnie została przedstawiona postac Beli Lugosiego .Człowieka zagubionego we współczesnym (wówczas) świecie ,nie mogącego znieśc tego że ludzie zapominają o nim ,samotnego pogrążającego się w nałóg człowieka.Który ma tylko oparcie w Edzie-swoim jedynym przyjacielu.
Moment gdy Bela wychodzi z domu zatrzymuje się przy róży i zaczyna płakac jest jedną z moich ulubionych scen.Prawdziwa refleksja nad przemijaniem życia.

najbardziej? chyba Johnny Depp jako Wood, bezkonkurencyjny Landau jako Bela i oczywiście wspaniała muzyka. sam film jest na 10.

Mnie chyba najbardziej ujął entuzjazm Eda. Momenty, w których wręcz tryskał szczęściem kręcąc film swoich marzeń, scena w której ,,kręcił film" z Belą (Belim?), odbierał go ze szpitala, wytrwałość w tworzeniu swoich ,,dzieł" mimio złych recenzji.
Tego człowieka można podziwiać- może nie za talent, ale za tą niezłomność (No, do pewnego czasu...)

Poza tym, spora dawka humoru, klimat, przepyszna realizaja i obsada, oraz bardzo oryginalny i ciekawy temat. Ten Burton.... ciekawe czy za kilkanaście (dziesiąt) lat nakręcą o nim samym film- i czy tego dożyję ;)

Nie myślcie oczywiście że życzę mu rychłej śmierci, nigdy. Niech żyje sto lat i robi filmy! A biograficzny można przecież nakręcić za życia osoby którą ,,bierze się na warsztat". Autobiograficzny ;)? Moim zdaniem mogło by to być ciekawe.Już widzę pierwszą scenę.....

.....Jakaś wpadająca w ucho melodia, ciekawa czołówka (nie przychodzi mi do głowy nic oryginalniejszego, niż kompozycja z ołówków i kredek, albo przewracane powoli kartki zeszytu z rysunkami). Słoneczny letni dzień, bawiące się (np.w ogrodzie) dzieci. Troszkę na uboczu chłopiec z rozczochraną, czarną czupryną (nie, nie ma blizny na czole ;)leży na brzuchu i rysuje coś w zeszycie. Dzieci wołają go do zabawy, chłopiec trochę marudzi, ale w końcu przyłącza się do nich. Na trawie zostaje ołówek i otwarty zeszyt. Zbliżenie na kartki. Na jednej z nich narysowany człowiek z nożycami zamiast rąk.......

Przepraszam, Burton już zrobił film o sobie- a właściwie we wszystkich głównych postaciach jest jego część.

mogę się założyć niemal o wszystko, że nikt raczej nie podejmie się zrobienia filmu o Burtonie. dlaczego? film byłby nudny, jego życie nie było tak "zwichrowanie", jak Wooda. Ed Wood był (może i jest) wciąż postacią kontrowersyjną, a Burton postanowił to wykorzystać. chyba że ktoś zrobi film o Timie, jak kręci film o Edzie, co raczej jest mało prawdopodobne:-)

Trochę szkoda ;) Lubię ten gatunek.

Może nie widać tego tak bardzo,ale myślę,że Burton ma wiele fanów,którzy są zainteresowani jego talentem i filmami jakie stworzył do tej pory.Kiedyś,po jego śmierci,może ktoś zdecyduje się na wyreżyserowanie filmu o nim i jego twórczości.Oby! :)

a kogo byś widziała w roli głównej? :)