Tak jak w tytule... to właśnie to zdanie przychodzi mi do głowy. Obraz Exodus: bogowie i królowie niewątpliwie ma swoje walory ale niestety parę rzeczy zdaje się zgrzytać jak dla mnie. To co na gorąco po obejrzeniu filmu przychodzi mi do głowy to to, że... po prostu szkoda, że reżyser jest ateistą. Z pewnością nie można odmówić mu kunsztu. Film ma świetną oprawę audio-wizualną i ogląda się go bardzo dobrze ale niestety Ridleyowi Scottowi brak wyczucia osoby duchowej by przedstawić w biblijnym obrazie pewne biblijne sacrum. Niestety niektóre wątki kompletnie nie są zgodne ze Starym Testamentem. Zdaje się, że reżyser po prostu wykonał zlecenie... po swojemu, w swojej wizji... Jestem przekonany, że niektóre wątki jeśli były wierne z tym co Biblia głosi, to z pewnością nie byłoby to ze szkodą dla tego filmu.

Nie podobała mi się personifikacja Boga w postaci małego chłopca. Mojżesz dostaje kamieniem w głowę i zatopiony w błocie dostaje objawienia. Co może wskazywać, że chyba właśnie od uderzenia kamieniem zaczął dostawać omamów. Już słyszę argument mojego kolegi ateisty, który twierdzi no przecież w głowę dostał i mu odbiło. A więc mamy otwartą furtkę dla sceptyków... którzy pewnie i też po swojemu jakoś wytłumaczyli by plagi egipskiej. Po za tym rozmowy Mojżesza z Bogiem przypominają raczej kłótnie z rozkapryszonym dzieciakiem, który robi wszystko po swojemu. Nie wyczułem w tych rozmowach duchowości jak i tego, że Mojżesz rozmawia z czymś Wszechmocnym czy też Nadprzyrodzonym. Jak dla mnie Mojżesz zachowuje się zbyt zuchwale i butnie rozmowach z Bogiem ale to tylko moje subiektywne odczucia. Co więcej Morze Czerwone gdy się rozstąpiło nie było suche. Izraelici broczyli na wpół zamoczeni. Brak jest też laski Mojżeszowej, częściej widzimy Mojżesza z mieczem w ręku nawet przy scenie rozstąpienia Morza. Dalej... wedle historii w nim przedstawionej to Żydzi zbudowali piramidy. Zastanawia mnie czy to nie jest to też bujda historyczna. Kolejnym zgrzytem szczególnie na początku filmu jak dla mnie jest język angielski i amerykańskie akcenty w filmie. Świetnym posunięciem byłby zabieg Mela Gibsona z Pasji czy Apocalypto gdzie kwestie wypowiadane są w oryginalnych językach. Film zapewne byłby bardziej wiarygodny. Tak samo białe równe zęby Sephory wcale nie dodają wiarygodności całej historii.

Christian Bale gra powtarzalnie. Jest sprawdzony w tych rolach ale po raz kolejny odgrywa ten sam schemat super bohatera. Dlatego nie będzie to przełomowa rola w jego dorobku. Zaskoczeniem dla mnie jest Joel Edgerton w roli zaślepionego butą i nienawiścią Ramzesa. Czuje się przekonany do jego postaci. Chociaż nie ukrywam, że zdecydowanie bardziej by mi pasował Javier Bardem, który był przymierzany do tej roli. Kompletnie w całej historii niewidoczny i bezbarwni są: Aron Paul i Ben Kingsley.

Na plus całego filmu wykończenie. Widać cały kunszt Ridleya Scotta. Sceny w których widzimy Egipt, wędrówki, plagi egipskie, sceny batalistyczne a w nich: zdjęcia, plenery, efekty specjalne, kostiumy jak i muzyka zasługują na najwyższą ocenę. Ahh gdyby jeszcze dodać do tego głębi, duchowości bohaterów, jeszcze większego realizmu tamtych czasów jak i pełnej zgodności ze Starym Testamentem to byłoby na prawdę pięknie. A tak niestety w tym wszystkim reżyser zrobił film wg swojej wizji i płytkiej duchowości jako mistrz fabryki Hollywood dla Hollywood. A szkoda:/