[duże sopilery] Bava podobno jest dobrym twórca horrorów, żadnego nie widziałem więc nie wiem, ale jeśli chodzi o romansiki to wcześniej widziałem dalsze części Fantaghiro, "Pierścień Smoka" i coś z von Sydovem. I wszystko to niestety opowieści na jedno kopyto. Ale "Fantaghiro" AKA "Jaskinia Złotej Róży" mocno wyróżnia się in plus. Film przede wszystkim nie jest tak rozegzaltowany jak ww tytuły. Ba, przez większą część filmu nie ma nawet mowy o wątku miłosnym. Zaczyna się to bowiem opowieścią o długiej i wyczerpującej wojnie między dwoma królestwami. Władca jednego z nich ma jednak problem, ponieważ ma już dwie córki, ale nie może doczekać się syna. Jego troskę pogłębia dodatkowo fakt śmierci małżonki podczas porodu #&^$%%@ kolejnej dziewczynki. Zrozpaczony chce zabić dziecko, ale powstrzymuje go Biała Czarownica. I ta scena jest naprawdę dobrze zagrana, Mario Adorf może tutaj Szekspira nie odstawia, ale jest przekonywujący. Potem okazuje się jednak, że z dziewczynką są same problemy i najwięcej czasu Fantaghiro spędza w studni. Fajny jest motyw z Szambelanem, który ją potem wyciąga. Upływ lat pokazano przez rośnięcie jego brody. A te kary to są generalnie za to, że Fantaghiro chce być chłopcem. A pewnego razu gdy ma dość to ucieka. I spotyka Romualdo. A Romualdo to jak łatwo przewidzieć młody król wrażego królestwa. Również niezależny co pokazano trywialnie, ale praktycznie przez rezygnację z archaicznej zbroi koronacyjnej - kiczowatej jak nieszczęście. A potem dochodzi do pojedynku między Fantaghiro i Romulado i ..... i nie wiemy co. W standardowej historii byłby jakiś rzewny koniec z obowiązkowym ślubem, ochami, achami, i do śmierci, a tutaj Bava zostawił cień wątpliwości. Efekty też są niezłe, sztuczna ryba czy kaczka od razu rzucają się w oczy, ale człowiek to kupuje. Ogółem przyjemny film, nieźle zagrany , dośc nieszablonowy i z ładną muzyczką.