Fatima, maleńka osada z kilkunastoma zaledwie domami w środkowej Portugalii. Łucja Santos, Franciszek i Hiacynta Marto pasą trzodę - kilkanaście owiec i kozy. Objawia się im "Pani spowita w białą jasność". Zaprasza ich, by przychodzili się z nią spotykać na modlitwie każdego 13 dnia miesiąca. Tak rozpoczyna się historia, która w szczególny sposób zaważy na chrześcijańskiej Europie w XX wieku. Portugalskie miasteczko Fatima należy do najsłynniejszych sanktuariów na świecie. W 1917 r. trojgu dzieciom ukazała się Boża Rodzicielka i przekazała im trzy proroctwa. Pierwsze ostrzegało grzeszników przed okropnościami piekła. Drugie przepowiadało krwawe wydarzenia w Rosji, chaos i zbrodnie, a potem - nawrócenie. Treść trzeciego proroctwa jest uznawana na największy sekret Kościoła. Ponieważ w relacje dzieci nikt nie uwierzył, poprosiły Matkę Boską o znak, który przekona dorosłych. W tymże samym roku, w październiku na oczach siedemdziesięciotysięcznego tłumu, z nieba posypały się kwiaty, zaś słońce poczęło wirować na nieboskłonie. Czy mogła to być tylko zbiorowa sugestia? Trzy lata później, po śmierci swych dwóch kuzynów - świadków objawienia, którzy zmarli podczas epidemii grypy, czternastoletnia Łucja Santos wstąpiła do klasztoru. By nie zabrać tajemnicy trzeciego przesłania do grobu, spisała je i przesłała do Ojca Świętego. Odtąd tylko kolejni papieże znają trzecią fatimską przepowiednię. Jej treść pozostaje przedmiotem licznych spekulacji.