Dobrze powiedziane, prawda, choćby najbardziej bolesna, zawsze jest najważniejsza. Własnie ona może przynieść wyzwolenie i mimo wszystko, może dalej uda się żyć normalnie. Bardzo dobry film.

fabuła: 9/10
wykonanie: 5/10
(9+5)/2 = 7

Pomysł na film był super. Niestety nie udało się reżyserowi dobrze go zrealizować i imho film był nudny, a przez pierwszą godzinę jak flaki z olejem... No i trochę rozczarowało mnie zakończenie...poza tym ok 7/10

SPOJLER
Moim zdaniem właśnie zakończenie było rewelacyjne! Człowiek myśli, że tatuś po wpieprzu, jaki dostał, ucieknie w siną dal, a ten jakby nigdy nic pojawia się na śniadaniu. Co prawda zostaje wyproszony, ale w tak kulturalny sposób, jakby chodziło o błahostkę. Życie całej rodziny wywróciło się do góry nogami, ale etykieta pozostaje. To w pełni pokazuje, jak Ci wszyscy ludzie są chorzy.

Mi zakończenie tez sie podobało, ale odbieram je bardziej pozytywnienie. Grzecznie, acz dobitnie potwierdzono zakaz zbliżania sie do wnuków i dzieci, a przecież we wcześniejszej sekwencji mówił, ze sa dla niego najważniejsze. Czyli potwierdzono to, co wykrzyczano podczas bójki, tyle, ze wówczas pod wpływem emocji mógł nie uwierzyć.

ładnie napisane - zawsze ktoś za nas trzyma kciuki i warto czasem burzyć gdy wszyscy chcą świętego spokoju :)

Ten film jest boleśnie prawdziwy. Genialnie nakręcony i zagrany. Totalne kino!

Mam nadzieje, że nie przechodziłeś podobnej historii?

Na szczęście nie, ale odnalazłam w tym filmie wiele kliszy z życia i relacji w mojej rodzinie.