Doprawdy, przez niecałe dwie godziny seansu z mojej twarzy nie schodził wyraz zażenowania i pewnego niesmaku. "G.I. Joe" jest tak niesamowicie plastikowy, iż obejrzenie go z zapartym tchem do samego końca jest nie lada wyczynem, mogłoby być nawet jedną z konkurencji w jakichś masochistycznych pseudo-zawodach. Począwszy od aktorstwa, które sięga dna, poprzez dialogi, które pukają od spodu, na wielu idiotyzmach scenariuszowych kończąc. Ja wytrwałem do napisów końcowych, inaczej tego filmu bym nie oceniał. Pomijając wymienione przeze mnie wady, można znaleźć również pewne zalety, lub, jak kto woli - plusy. Efekty specjalne są naprawdę niczego sobie. To nie poziom Transformersów czy nowego Terminatora, gdyż miejscami po oczach razi sztuczność CGI, ale jest bardzo przyzwoicie. Z całej tej zgrai "aktorów" najlepiej prezentował się oczywiście Wayans - jego komediowe wstawki gdzieniegdzie ratowały owe dzieło przed kompletną ruiną.

To dlaczego AŻ 5/10? Bo doceniam pracę, jaką twórcy włożyli w produkcję "G.I. Joe: Czas Kobry". Mimo wszystko do popcornu czy piwka, w sam raz.