Nie oglądałem w całości, ale po pięcio-, dziesięciominutowych urywkach i przeskokach, byłem zadowolony. Kino stricte rozrywkowe powinno być wolne od filozoficznych przesłanek, od Williama Paley'a i całej tej inteligenckiej otoczki, bądź co bądź fałszywej, bo wśród cekinów. Ja nie chcę takiego kina, bo takie kino - oglądane dla prostej przyjemności - staje się mordęgą. I dlatego G.I.Joe cieszy. To kicz w odpowiednich proporcjach, taki na miarę naszych czasów. Nie cofajmy się do przeszłości, uwzględnijmy równość efektów specjalnych z grą aktorską, ze scenariuszem. Mamy XXI wiek, a ty wciąż chcesz staroci bez fajerwerków?