Myślałem, że spaghetti western z kobietą w roli głównej będzie interesujący ale niestety się przeliczyłem. Przede wszystkim boli brak jakiejkolwiek sensownej historii. Nie mogę nawet opisać w skrócie fabuły, ponieważ niektóre wydarzenia wydają się nie być ze sobą w ogóle powiązane. Można odnieść wrażenie, że jeśli w filmie pojawia się karzeł w kołysce, próba gwałtu w stogu siana na środku pustyni czy też czarny charakter zachowujący się jak małpa i wymachujący maczetą to jest to konkretnie i pozytywnie poroniony obraz. Nic z tych rzeczy, nieudolność twórców sprawia, że ich western to nieporozumienie.
Oczywiście komuś może się spodobać ten bałagan, ale z racjonalnego punktu widzenia, absolutnie nie ma tutaj jakiejkolwiek ciągłości i płynności. Jest trochę czarnego humoru, slapsticku, komedii sytuacyjnej. Bohaterowie są przerysowani do granic możliwości. "They call me Hallelujah" również był głupim filmem ale tam twórcy byli tego w stu procentach świadomi, dzięki czemu przyjemnie się to oglądało. Tymczasem w "Garter Colt" nie poszli w żadnym kierunku. Komedia z tego żadna, sceny akcji słabe, dramatyzm też do niczego, erotyczny potencjał zmarnowany. Poza tym tragiczne aktorstwo, szczególnie Claudio Camaso mnie ponadprzeciętnie żenował. Nie jestem na tyle łaskawy co Dan Savio, żeby podnosić ocenę ze względu na urodę Nicoletty Machiavelli :D Moim zdaniem kompletny niewypał.