Film zrobił na mnie naprawdę dobre wrażenie. Jako fan Japońskiego kina i animacji bawiłem się świetnie. Godzilla w przeciwieństwie do ostatnich Hollywoodzkich wysr**ów (które były lepsze jedynie pod kątem wizualnym) jest tu pokazana jako bezlitosne, bezduszne zwierzę walczące o terytorium bez względu na życia mieszkańców kraju kwitnącej wiśni. Jest to efektem udanego powrotu twórców filmu do korzeni Godzilli.

CGI mimo, że widoczne nie jest absolutnie złe. W pewnym sensie ten film pokazał mi, że realistyczne CGI nie równa się dobremu CGI i vice versa.

Fabuła mimo, że w skali macro jest banalna ratuje się w skali micro. Dobry pomysł na bohatera i większość postaci.

Tak wysoką ocenę wystawiłem ponieważ G-1 świetnie ukazuje najważniejsze dla mnie warstwy w kinematografii: Audiowizualna (o którą zahaczyłem w 2 akapicie) i emocjonalna. Momentami uroniłem łzę raz ze smutku, raz ze szczęścia. Jeśli film jest w stanie wywołać takie uczucia to jest to dobry film.

Zdecydowanie polecam i żałuję, że nie wybrałem się wtedy do kina.