Z początku trzymał w napięciu, ale gdy koleżanka wspomniała, że Justin Bieber długo by nie pożył przy tych szklanych drzwiach (tak, czyta się pudelka), to cały urok filmu zniknął. Nieznośny akcent Cruz, fragmenty z szeryfem okropnie sztuczne (a efekty przy jego śmierci to tragedia), motyw zjawy widzianej w kamerce przez główną bohaterkę powtórzony w Klątwie (a jako że ją widziałam pierwszą, oglądało się nieprzyjemnie) i przede wszystkim bardzo przewidywalny. Jedynie Downey i Berry ratują film. Kiepsko.