Poczucie misji społecznej? A może po prostu miłość do polityki?
Co skłoniło George'a Clooney'a aby po raz kolejny, po "Good Night and Good Luck", umieścić akcję swego filmu w wielkim świecie polityki? Tego nie wiemy. Nie ulega jednak wątpliwości, że aktor/reżyser, ma do tego tematu słabość i wcale się z tym nie kryję.

"Idy Marcowe", to sprawnie zrealizowany dramat polityczny z doborową obsadą. I to właśnie aktorzy grają tu pierwsze skrzypce, będąc zarazem największą zaletą filmu i powodem dla którego warto wydać kilka złotych na jego obejrzenie. Niestety, nie można powiedzieć tego samego o fabule filmu. Oglądając "Idy Marcowe" trudno oprzeć się wrażeniu, że już gdzieś się to widziało kilka, a może nawet kilkanaście razy. Bo przecież filmów politycznych, swoją drogą lepszych niż ten, jest bez liku. Najnowszy film Clooney'a z pewnością plasuje się w czołówce pod względem rekordowej ilości truizmów, czasem wypowiedzianych wprost, czasem zawartych w warstwie mającej stanowić przekaz filmu.
"Idy macowe", to może dość oczywista i przewidywalna, ale też wciągająca i sprawnie opowiedziana historia.