Myślę, że wszystko jest względne. Też ocena, odbiór filmu to kwestia na czym kto się skupia, jakie ma podejście (czego doszukuje).
Jak powiada przysłowie pesymista widzi szklankę do połowy pustą, optymista do połowy pełną (ktoś widzi negatywy, inny pozytywy).

Podziwiając głównego bohatera, wczuwając się weń dostrzegłem kontrast między pojęciem przyjaźni.. Ów bohater odmówił intratnej propozycji współpracy argumentując, iż nie mógł by tego zrobić PRZYJACIELOWI, po czym ów "przyjaciel" okazał się zwolnić go (z byle powodu). To było zabawne podobnie też z dziennikarką, której powiedział (myślał) że są przyjaciółmi, a ona dla jednego artykułu decydowała się zniszczyć jego karierę. Po czym na końcu powołując się na ów "przyjaźń" próbowała wymamić interesującą ją informację. Wtedy powiedział znamienne słowa "Ida wierz mi, nie mam lepszych przyjaciół niż ty". To są fakty, ale NIE SĄ ZŁE (ani dobre) po prostu są, jak wszystko w życiu. Do nas należy interpretacja. Możemy narzekać pogrążając się w smutku i zgryzocie (znaczy żywić uczucia niezadowolenia) albo skupiać na tym co dobre (wyciągając dobro z każdego pozornego zła, aby czuć się dobrze). Bo to nie obiektywne rzeczy, sytuacje ALE to co wobec nich odczuwamy stanowią nasze DOŚWIADCZENIE (a wiec życie). Wszak wszystko jest względne..